Ponad 40-osobowa grupa naszych związkowców oraz ich rodzin wzięła udział w obchodach Międzynarodowego Dnia Solidarności Ludzi Pracy w Warszawie, które w tym roku przebiegały pod hasłem „ Pokój, praca, bezpieczeństwo”.
1 Maja został wybrany jako święto robotnicze, aby uczcić rocznicę strajku robotników w Chicago w 1886 roku, brutalnie stłumionego przez policję. Tamtego dnia na ulicach amerykańskiego miasta walczyły tysiące robotników domagających się wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.
Po raz pierwszy święto 1 maja obchodzono w 1890 roku – m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Belgii, Francji oraz będącej wówczas pod zaborami Polsce. Początkowo nielegalne manifestacje 1-majowe zostały później w wielu krajach oficjalnie uznane.
1 Maja wszedł do tradycji polskiego ruchu robotniczego, ale później został zawłaszczony przez komunistów i w PRL został uznany za święto państwowe.
W latach 80. niezależne od ówczesnych, komunistycznych władz pochody i manifestacje organizowała w tym dniu solidarnościowa opozycja. Były one siłą rozbijane przez milicję, a w latach 1982-1984 niejednokrotnie przekształcały się w starcia z ZOMO. Uczestnicy demonstracji byli zatrzymywani i represjonowani.
Współcześnie organizowane w największych europejskich miastach parady i manifestacje wykorzystywane są przez związki zawodowe i inne organizacje do kampanii na rzecz ogólnych praw człowieka, w tym praw pracowniczych, czy podkreślania aktualnych problemów społecznych.
W tym roku 1maja ulicami Warszawy przeszedł „Marsz przeciw wojnie”.
